nyanyi bro

murid kang bercik

   ?murifK=becik\,

murifHikuk[go[l=o[gnersipenerus[b=os,k=bklPinri=znWrisHwujufB|mip]tiwi,supynerusS[kmzun×[sBoslnTnhwuthgetihk=ksi[lLkfuluwihbecikTinimB=saiki,yaiku: ngrI[nDo[nsiyhtetepLestrim/fik, adds/pvCsil,rkY[tTtttenÒ~m\k/tra/j,syegR|kuns[akkpTiafilmkM|/wrt.

KETHOPRAK

SERAT TRIPAMA

SERAT TRIPAMA

Anggitanipun K.G. P. A. A. Mangkunagara IV

Dhandhanggula

Yogyanira kang para prajurit, lamun bisa sira anulada, kadya nguni caritane, andelira sang Prabu, Sasrabahu ing Maespati, aran Patih Suwanda, lelabuhanipun, kang ginelung tri prakara, guna kaya purun ingkang den antepi, nuhoni trah utama.

Lire lelabuhan tri prakawis, guna bisa saniskareng karya, binudi dadi unggule, kaya sayektinipun, duk mbantu prang Manggada nagri, amboyong putri dhomas, katur ratunipun, purune sampun tetela, aprang tandhing lan ditya Ngalengka aji, Suwanda mati ngrana.

Wonten malih tuladan prayogi, satriya gung Nagari Ngalengka, Sang Kumbakarna namane, tur ika warna diyu, suprandene nggayuh utami, duk awit prang Ngalengka, dennya darbe atur, mring raka amrih raharja, Dasamuka tan keguh ing atur yekti, de mung mungsuh wanara.

Kumbakarna kinen mengsah jurit, mring kang raka sira tang lenggana, nglungguhi kasatriyane, ing tekad datan purun, amung cipta labuh nagari, lan nolih yayah rena, myang leluhuripun, wus mukti aneng Ngalengka, mangke arsa rinusak ing bala kapi, punagi mati ngrana.

Yogya malih kinarya palupi, Suryaputra narpati Ngawangga, lan pandhawa tur kadange, len yayah tunggil ibu, suwita mring Sri Kurupati, aneng nagri Ngastina, kinarya gul-agul, manggala golonganing prang, Bratayuda ingadegken senapati, ngalaga ing Korawa.

Minungsuhken kadang pribadi, aprang tandhing lan sang Dananjaya, Sri Karna suka manahe, dene sira pikantuk, marga dennya arsa males sih, ira sang Duryudana, marmanta kalangkung, dennya ngetog kasudiran, aprang rame Karna mati jinemparing, sumbaga wirotama.

Katri mangka sudarsaneng Jawi, pantes lamun sagung pra prawira, amirita sakadare, ing lelabuhanipun, aja kongsi mbuwang palupi, manawa tibeng nistha, ina esthinipun, sanadyan tekading buta panduming dumadi, marsudi ing kotaman.

Sesanti

A.                SESANTI/SEMBOYAN

       Sesanti/semboyan yaiku ukara kang isine pepuji utawa donga, tekad kang kuwat, pangarep-arep utawa pituduh kanggo tuntunan urip ing bebrayan. Kadhangkala sesanti iku tinemu ing paribasan, nanging ora mesthi sesanti awujud paribasan.

Miturut isine sesanti/semboyan kaperang dadi telung warna :

1.      Isine semboyan kanggo nggedhegake semangat.

Tuladha :

a.       Rawe-rawe rantas malang-malang putung

Tegese  :  sapa bae kang ngalang-ngalangi kekarepane kena disirnakake (dipateni)

b.      Sadumuk bathuk sanyari bumi

Tegese  :  Nglabuhi pepati marang bebener.

2.      Isine donga utawa pepuji pangarep-arep (harapan)

Tuladha :

a.       Jembara kubure, padhanga dalane

Tegese  :  Donga pangarep-arep supaya gampang anggone sowan marang Gusti

                 Kanggone wong sing tilar donya.

b.      Adhang-adhang tetesing embun/ ngenteni tetesing embun

Tegese  :  Njagakake barang mung saolehe bae/ njagakake barang sing ora mung-

                 Kin klakon.

                               ?ajini=dirisklqi,ajini=rgskbusn.

3.      Isine pituduh kanggo tuntunan urip ing bebrayan.

Tuladha :

a.       Yatna yuwana, lena kena.

Tegese  :  Sing sapa ngati-ngati bakalnemu slamet, sing sapa ora ngati-ngati bakal

                 Nemu cilaka

b.      Wong enom aja wedi ing angel, nanging wedia ing gampang

Tegese  :  Wong enom iku kudu wedi ngadhepi samubarang kang angel lan akeh

                 Tantangane sarta aja mung seneng ngadhepi samubarang kang gam   -

                  Pang kelakone.

Pralambang tembang macapat

                        PRALAMBANGE TEMBANG MACAPAT.

            Tembang macapat iku minangka pralambange uriping manungsa ing alam donya, yaiku kawiwitan saka:

1.  Mijil, ateges metu (babar), minangka pralambange manungsa lair ing alam donya lumantar bapa lan biyung.    

2.  Sinom, sawise babar bisa tuwuh dadi manungsa diwasa (taruna).

3.  Asmarandana, yen wis diwasa lumrahe banjur ketarik marang liyan jenis, tuwuh asmara (gandrung).

4.  Maskumambang, manungsa dewasa mau aji banget nanging samubarange durung mantep tansah tidha-tidha (mangu-mangu)                         

5.  Kinanthi, tataraning diwasa/ remaja bisa mantep lamun wis dikanthi/ digandheng/ diwengku dening liyan jenis.                 

6.  Durma, yen wis dikanthi banjur tuwuh grengseng makarya, tegese nyambut gawe saya mempeng awit rumangsa tanggung jawabe. 

7.  Dhandhanggula, sakabehing manungsa kang sregep nyambut gawe, bakal ngundhuh wohing pakarti lan bakal ngrasakake memanise asil anggone makarya.

8.  Pangkur, sawise ngrasakake asil makaryane, bakal mungkur sakabehing pamikiran ruwet rentenging pakaryan. Lumrahe wis mungkur kadonyan rumasuk pinandhita, menep ing budi.

9.  Gambuh, sakabehing angen-angen sarta amale wis cundhuk karo gagasane sowang-sowang banjur sumeleh manages ngarsaning Gusti Allah.             

10. Megatruh, manungsa wis titi wancine tinimbalan ing ngarsane kang akarya gesang, ruhe kapegat saka ragane, wangsul sowan ing ngarsane Gusti Allah.            

11. Pocung, sawise pegat ruhe, banjur ragane kapocong, disucekake, aweh sasmita manungsa lair suci bali suci.  

pidhato klas IX

TANGGAP WACANA PEPISAHAN SAKING WAKIL MURID KELAS IX

Assalamu’alaikum wr. wb.

            Bapak kepala sekolah ingkang kula kurmati.

Bapak/Ibu Guru ingkang dahat kinurmatan. Kanca-kanca saha adhik-adhik ingkang kula tresnani.

            Puja-puji syukur dhumateng Gusti ingkang Maha Agung, ingkang sampun angluberaken rahmat sarta hidayah. Dene kula panjenengan sami saged makempal wonten ing aula sekolah mriki, kangge ngawontenaken pepisahan siswa lan siswi kelas IX.

            Bapak/Ibu Guru ingkang dahat kinurmatan, boten kesupen kula minangka wakilipun siswa-siswi kelas IX, ngaturaken agunging panuwun ingkang tanpa upami. Awit keikhlasan saha sih katresnan Bapak saha Ibu Guru anggenipun nggulawenthah dhumateng para siswa. Saengga saged ngrampungaken kewajiban ingkang sampun kalampahan sadangunipun tigang taun, kanthi angsal Serat Tandha Tamat Belajar.

            Sadangunipun tigang taun kula ngangsu kawruh ing pawiyatan punika, wonten ing panggulawenthahipun, ngantos wonten pertalian batos saengga karengkuh kados putra-putri piyambak.

            Bapak/Ibu Guru tuwin adhik-adhik kelas VII lan VIII ingkang kula tresnani, sakedhap malih kula sakanca badhe nilaraken sekolah ingkang satuhu kula tresnani. Awrat anggen kula matur kados pundit awratipun nilar Bapak/Ibu Guru saha adhik-adhik ing mriki. Ananging kawontenan kedah makaten, pramila kanthi awrating manah, kapeksa kula kaliyan kanca-kanca nilaraken Bapak/Ibu Guru saha adhik-adhik kelas VII saha VIII. Sanadyan ta sampun pepisahan ingkang ateges tebih ing netra, mawantu-wantu kula tansah nyenyuwun supados taksih caket ing panggalih.

            Pawiyatan ingkang sampun mataun-taun sampun tansah cinaketan kaliyan kula. Kula sakanca rumaos cuwa ing panggalih, badhe nilaraken pawiyatan punika. Wonten pepatah wonten pepanggihan tamtu badhe wonten pepisahan, punika kados sampun kinodrat boten kenging dipunewahi malih.

            Kula sakanca kelas IX ingkang badhe nilaraken pawiyatan punika, tansah nyenyuwun lan ndedonga adhik-adhik sageda kasil anggenipun ngangsu kawruh wonten ing pawiyatan punika. Kula minangka wakilipun kanca kelas IX, kepingin ngemutaken dhumatheng adhik-adhik kelas VII lan VIII supados tansah sregep anggenipun sinau, supados ing tembe wingkingipun saged pikantuk asil ingkang sae.

            Boten kesupen kula dalah kanca kelas IX ugi tansah memuji dhumateng Gusti ingkang Maha Agung, supados Bapak/Ibu Guru saha adhik-adhik kelas VII lan VIII tansah pikantuk rohmating pangeran, tansah dipunparingi kawilujengan boten wonten alangan setunggal punapa. Amin.

            Kula kinten boten prayogi manawi atur pamitan punika kula panjang wiyaraken. Kula namung tansah nyuwun donga mugi-mugi kula sakanca sasampunipun medal saking pawiyatan punika, sageda nglajengaken ing pawiyatan ingkang langkung inggil lan tumrap kanca-kanca ingkang boten nglajengaken sageda pikantuk padamelan ingkang samurwat kaliyan pangertosan ingkang sampun tinampi.

            Mbok manawi wonten kirang tata krami anggen kula matur saha sisip sembiring atur, kula minangka wakil saking kelas IX tansah nyuwun agunging pangapunten.

            Bilahit taufik wal hidayah, wassalamu’alaikum wr. wb.  

Jinising wayang

            Wayang kalebu salah sawijining ewoning budaya warisaning leluhur wiwit kuna makuna urip ngrembaka ing bumi nuswantara. Pagelaran wayang iku asli budaya saka nuswantara, dene critane wayang purwa iku asale saka India, saka epos Mahabharata lan Ramayana.

            Miturut jinise, wayang iku werna-werna, kayata:

1. Wayang Purwa

      Wayang purwa nyritakake jaman kadewatan nganti tekan Prabu Parikesit ing Negara Ngastina.

            Lakon wayang purwa kaperang dadi papat, yaiku:

      a.  Kadewatan

      Nyritakake lelakone para dewa wiwit sang Hyang Manikmaya (Bathara Guru) lan        sadulure tuwa Sang Hyang Ismaya (Semar).         

      b.  Arjuna Sasra

Nyritakake perange Prabu Arjuna Sasra ratu ing Maespati mungsuh Prabu Dasamuka    ratu Ngalengka. Patihe Prabu Arjuna Sasra aran patih Suwanda (Raden Sumantri), duwe adhi aran Raden Sukasrana (wujud buta bajang, ala rupane).

      c.  Ramayana

                     Nyritakake perange Prabu Rama ratu ing Pancawati mungsuh Prabu Dasamuka ratu ing Ngalengka. Rama kang prajurite awujud kethek kang dipandhegani deneing ratune kethek, Prabu Sugriwa bisa ngalahake Dasamuka sawadyabalane kang awujud buta.

                       Perange Rama karo Dasamuka jalaran saka murkane dasamuka anggone nyidra (ndhustha) Dewi Sinta, garwane Rama. Wasana dadi perang gedhe kang sinebut Brubuh Ngalengka.

                        Sawise Dasamuka sawadyabalane tumpes, kalebu adhine loro (Kumbakarnna lan Sarpakenaka), dening Prabu Rama kraton dipasrahake  Raden Gunawan Wibisana (adhine Dasamuka kang bagus rupane lan luhur bebudene). Prabu Rama mejang marang Raden Gunawan Wibisana bab tata caraning nyekel panguwasa/paprentahan kang sinebut asthabrata. Kraton Ngalengka banjur diganti jeneng dadi Singgela (Singgelapura). Sawise  Wibisana leren keprabon banjur dipasrahake marang putrane kang aran Bisawarna.

      d.  Mahabharata

            Nyritakake sarasilahe Pandhawa lan Kurawa nganti tekan perang gedhe Bharatayuda Jayabinangun ing Tegal Kurukasetra. Lawase perang nganti wolulas dina. Dene panggedhene Ngastina akeh kang padha gugur ing madyaning paprangan, kayata Resi Bisma, Pandhita Durna, Adipati Karna, Prabu Salya, Patih Sengkuni, lan Prabu Duryudana.

            Mahabharata uga diarani asthadasaparwa sebab ana 18 parwa (perangan/bab), yaiku Adiparwa, Sabhaparwa, Aranyakaparwa, Wirathaparwa,

Udyogaparwa, Bismaparwa, Dronaparwa, Salyaparwa, Karnaparwa, Gadaparwa, Sauptikaparwa, Stripalayaparwa, Santikaparwa, Aswamadhaparwa, Asramawasanaparwa, Mosalaparwa, Prastanikaparwa, lan Swargarohanaparwa.

2. Wayang Madya

Nyritakake wiwit Prabu Gendrayana ing Astina tekan Lembusubrata ing Majapura. Sing dicritakake lakon-lakon sabubare Prabu Parikesit ing Ngastina, yaiku Yudayana, Gendrayana, Sudarsana, lan Jayabaya.

3. Wayang Antara

      Wayang sing ana ing jero kraton kang nyritakake lelakone Sri Gatayu tekan Panji Kudalaleyan.

4. Wayang Beber

Wayang kang anggone mitontonake sarana dibeber (dijereng). Nyritakake lelakone Panji Inu Kertapati, Jaka Kembang Kuning, lan sapanunggalane.

5. Wayang Gedhog (Wayang Wasana)

Nyritakake wiwit Lembusubrata tekan Panji Kudalaleyan ing Pajajaran. Kang misuwur dhewe lakon Panji Putra (Jenggala).

6. Wayang Dupara

      Wayang kang nyritakake lelakone kewan, upamane lakon Kancil.

7. Wayang Klitik (Krucil)

Wayang saka kayu gepeng, tipis. Nyritakake Pajajaran tekan Majapahit, Brawijaya pungkasan. Kang misuwur lakon Damarwulan- Minakjingga.

8. Wayang Golek (Jawa Tengah/ Brebes- Tegal)

Nyritakake lelakone Amir Ambyah (Menak Jayengrana), Umarmaya, Umarmadi. Babone crita saka Serat Menak. Wayang Golek Tegal digunakake kanggo dakwah agama Islam.

9. Wayang Golek Pasundhan (Jawa Barat)

      Wayang saka kayu kawangun golek. Critane saka Mahabharata lan Ramayana.

10. Wayang Jemblung

Wayang saka kayu awangun wong,. Critane bab/saka babad, ing dhaerah pesisir lor pulo Jawa.

11. Wayang Suluh

Wayang saka karton/kardus awangun wong kanggo menehi sesuluh (penerangan) marang masyarakat.

12. Wayang Wahyu

Wayang saka walulang awangun wong. Babon critane saka kitab Injil. Wayang wahyu sing yasa (gawe) Bruder Temotheos kanggo nyiarake agama Kristen. Uga kerep diarani wayang bibel.

13. Wayang Potehi

Wayang kang awujud boneka cilik-cilik. Critane jaman kraton Tartar (Babad Cina).

14. Wayang Wong

Wayang kang ditindakake dening wong minangka wayange. Lakon kang digelar saka crita Ramayana lan Mahabharata.

           

            Wayang Purwa, madya, lan gedhog digawe saka kulit (walulang). Wayang beber digawe saka dluwang kandel, gombal utawa mori. Wayang golek saka kayu awangun reca. Wayang krucil saka kayu awangun gepeng. Wayang suluh digawe saka kardus utawa karton.

Ajisaka gawe aksara jawa

Ajisaka Nganggit Aksara Jawa
Prabu Ajisaka metu saka kraton. Kelingan cantrike loro, kang ditinggal ana ing Pulo Majethi yaiku Dora lan Sembada. Pangandikane :”si Dora lan si Sembada ora wani nusul, amarga wedi nerak welingku, heh Duga lan Prayoga, sira padha menyanga ing pulo Majethi, si Dora lan si Sembada timbalana, kagunganku keris supaya digawa”. Cantrik loro banjur budhal.
Cantrik loro si Dora lan Sembada kang wis suwe ditinggal ana pulo Majethi, wis krungu pawarta yen gustine dadi ratu ing Medhangkamulan, arep nusul nanging wedi, amarga welinge Ajisaka sapa-sapa sing nimbali kowe utusan mundhut keris iki, aja gelem lan aja kokwenehake, yen dudu aku dhewe kang njaluk. Pungkasane si Dora nerak welinge gusti. Nusul ora kandha karo kancane. Ana ing dalan kepethuk utusan kalorone ya si Duga lan Prayoga. Wong katelune banjur padha bali menyang ing Medhangkamulan sowan ing ngarsane Prabu Ajisaka. Sang Nata ndangu :”Heh Dora, sira teka dhewe kancamu si Sembada ana ngendi dene ora bareng karo kowe ?” Dora wangsulan :” Mila kula sowan piyambak awit Sembada kula ajak mboten purun”.
Prabu Ajisaka banget anggone duka ngerteni ature Dora, kelalen weweling kaya kang wis kasebut ing ngarep mau, banjur ngendika,”Heh Dora, balia menyang pulo Majethi, timbalana si Sembada, yen meksa ora gelem, yen ngengkel patenana, sirahe aturna marang aku. Sira mung tak wenehi wektu sepasar”. Dora munjuk sendika banjur mangkat.
Lakune Dora tekan pulo Majethi, kepethuk karo Sembada. Sembada banjur takon :”Saka ngendi kowe Dora ?” Dora semaur,” Aku nyusul Gusti Ajisaka. Gusti saiki wis jumeneng ratu ana negara Medhangkamulan, aku diutus nimbali kowe, klebu sing kokopeni kabeh.”
Cepete crita Dora njaluk sing diopeni Sembada klebu pusakane Ajisaka dijaluk, merga dheweke diutus Ajisaka. Nanging Sembada ora menehake amarga wis diweling dening Ajisaka lamun sapa wae sing njaluk pusakane kuwi aja diulungake saliyane sing njaluk Ajisaka dhewe. Sabanjure Dora rumangsa ora dipercaya dening Sembada, merga dheweke iku tenan-tenan diutus Ajisaka, nanging Sembada tetep netepi dhawuhe Ajisaka. Wusana kalorone kerengan, kalorone suduk-sudukan tekane mati sampyuh.
Amarga wis sawetara wektu Dora kang diutus ora bali-bali, banjur Prabu Ajisaka dhawuh marang Duga lan Prayoga supaya nyusul menyang pulo Majethi. Nanging apa kang ditemoni, lamun Dora lan Sembada tinemu mati sampyuh. Duga lan Prayoga banjur ngunjuk atur marang gustine.
Bareng wis rampung ngrungokake palapurane Duga lan Prayoga, Prabu Ajisaka ngelus dhadha ngrumangsani yen kabeh mau iku kaluputane. Dheweke tau meling marang Sembada supaya ngeling-eling lan nindakake dhawuhe, wusana malah diterak dhewe.
Anggraita lelakon kang wis kelakon, Prabu Ajisaka banjur nganggit aksara Jawa cacah rong puluh kang dicundhukake karo lelakone Dora lan Sembada. Dene pratelane aksara
Jawa kaya mangkene :
a n c r k Ha Na Ca Ra Ka Tegese: Ana utusan
f t s w l Da Ta Sa Wa La Tegese: Ora suwala (ora mbadhal dhawuh)
p d j y v Pa Dha Ja Ya Nya Tegese: Padha sektine
m g b q z Ma Ga Ba Tha Nga Tegese: Loro-lorone dadi bathang.

barongan

kethoprak

nulis jawa

?pitutu/luau/.

:1:?ffimurifHikuwji[bBkufusinau.

:2:?ffiput]aikuwji[bBkufubekTim]i=[w=otuw.

;3:?ffiw/gaikuwji[bBkufuze/tim]i=ttk]m.

;4;?ffitithaikuwji[bBzwulmr= gusTi.

:5:?[ynFfi[w=opinTe/,ajsene=minTee/ri.

;6;?ajwefixks[ynPizinHuripM|lY,,

;7;?s}gepMcaikuppnPzshai=piki/rn\,

;8;?wnizlhluau/weks[nN.

Dongeng

Jaka Tingkir lan Baya

Desa Getasaji endah banget sesawangane, dhasar loh palemahane. Ana kaline gedhe sing ngupeng separone desa, banjur disudheti, digawe ilen-ilen kanggo ngelebi sawah, lan nyirami tanduran. Ing satengahe kali ana kedhunge, banyune katon anteng jalaran saka jerone. Ing wayah sore yen disawang kadohan, banyune katon biru maya-maya, mula laladan ing kono uga karan desa BANYU BIRU,
Ing dhukuh kono ana sawijine wong tuwa kan kasdik lan waskitha, karan Ki Buyut Banyu Biru. Akeh kang padha meguru.
Ing sawijining dina nalika Ki buyut lagi linggih ijen awan-awan ana ing pendhapa, dumadakan ana angin sumilir, gawe tentreming swasana. Ki Buyut banjur semedi. Dumadakan tampa wangsit. Atine sakala bungah banget, jalaran miturut wangsit mau arep ana sawjining bom-noman neneka, sedyane arep maguru. Mangka nom-noman mau iku mbesuk kang bakal ngratoni Tanah Jawa.
Ora antara suwe katon ana nom-noman teka, ngaku jenenge Jaka Tingkir ,nembung arep meguru ngangkawruh lan ngelmu .Jaka Tingkir ditampa Ki Buyut.
Kajaba JakaTingkir ing padhepokan kono uga sawijining nom-noman kang meguru .Jenenge Mas Manca,asale saka Desa calpitu ing lerenge Gunung Lawu. Bapake aran Ki Jabaleka , isih turun majapahit .Mas Manca anggone lunga saka desane satemene arep ngembaralan mertapa ing gisike Segara Kidul. Nanging bareng tekan ing Desa Banyubiru ora sida mbacutake laku ,nuli meguru Ki Buyut.
Saben dina Mas Manca lan Jaka Tingkir padha kaperdi ngelmu dening Ki Buyut. Sakarone tumuli disedulurake.
Bareng wis ana telung sasi Jaka Tingkir anggone meguru, K Buyut aweh pitutur, “Ngger, dakkira wis wancine kowe sowan ramamu Sultan. Aja wigah-wigih lan pakewuh, enggal maraka lan ngabekti Kangjeng Sultan. Ing mangsa rendheng iki panjenengane mesthi ngendhaton ing pasanggrahan gunung Prawata. Dene anggonmu budhal mrana bakal dakgawani syarat, wujud lemah sagegem . Yen ana ing dalan kowe mrangguli kebo danu, lemah kuwi lolohna ing cangkeme. Kebomau mesthi banjur mabuk , mlayu nggendring menyang alun-alun pasanggrahan Prawata. Tutna playune kebo mau. Mangertiya ya kuwi jalarane kowe bakal ditimbali maneh dening Kangjeng Sultan”.
Jaka Tingkir banjur nyungkemi Ki Buyut. “Estokna sakabehing piwelingku, ngger,” pituture Ki Buyut. “ Kowe aja budhal ijen, nanging bakal dak kantheni rewang Mas Manca. Mengkono uga sadulurku Ki Wuragil lan Ponakanku Ki Wila kareben ngancani lakumu.”
Esuke Jaka Tingkir budhal numpak gethek. Sangsaya awan panase sangsaya sumelet, lakune gethek wis anjok ing Bengawan Picis kang ngilak-ngilak ambane. Pananse srengenge kaya nggeseng-gesengake awak. Dumadakan ana angin sumiyut, saka ngarep, saka mburi, saka kiwa lan tengen. Getheke kaya-kaya kandheg dening angin koleg. Ora antara suwe katon mendhung ampak-ampak, banjur sakala udan deres. Bareng terang, banyune kedhung saya agung, ombak lan alun saya nggegirisi anggone nyempyok. Gethek kaya diontang-antingake ing banyu. Banget kagete Jaka Tingkir sakancane bareng katon ana baya akeh banget cacahe, padha ngepung gethek, cangkeme pating clangap.
“Wis, aja padha wedi ngadhepi bebaya! Ayo padha ditandhangi, aku sing mandhegani !” mangkono pangabane Jaka Tingkir. Kabeh padha cancut lan siyaga.
Jaka Tingkir waspada. Buntute baya disaut. Sida Kecandhak mak ceg. Buntut baya banjur disendhal. Baya diundha mubeng . Sedyane arep disabetake ing watu gedhe, nanging si baya tumuli jelih-jelih njaluk ngapura.
“Nyuwun ngapunten, Raden ! Nyuwun gesang !” mangkono panyuwune.
Jaka Tingkir ngeculake. Baya gumebrug tiba ing lemah, glangsaran, ambegane melar mingkus.
“Ngaturaken pejah-gesang kula, Raden”, ature baya. “Sajatosipun kula punika ratuning baya ing kedhung srengenge. Nami kula pun Bahureksa.”
“Ya gene kowe ngganggu gawe lakuku ?” Pitakone Jaka Tingkir.
“ Kula sampun mertobat, Raden, “ ature Bahureksa.
“ Apa buktine manawa kowe bisa mertobat lan nungkul marang aku?”pitakone Jaka Tingkir karo malang kadhak
“Lampah panjenengan badhe kula jagi, Raden. Malah wadyabala baya badhe kula kengken nyangga gethek panjenengan ,supados panjenengan mboten sisah melahi.”wangsulane Baureksa.
Ratu baya iku banjur prentah marang baya lan bajul patang puluh cacahe, supaya nyangga getheke Jaka Tingkir.
Barate wis sirep , langite sumilak ,banyune bengawan anteng .
Jaka Tingkir sakkanca mbacutake laku . saiki ora perlu nyatangi utawa melahi, jalaran lakune gethek disangga baya patang puluh cacahe.